محاسبه ثابت پایداری، پارامترهای ترمودینامیکی و استوکیومتری تشکیل کمپلکس بین لیگاندهای ۱ و ۸- دی هیدروکسی آنتراکوئینون و ۱-(متیل آمینو) آنتراکوئینون با کاتیون های+zn۲+ ، cu۲ و +ag در مخلوط دو جزئی استونیتریل(an)- متانول(meoh)

در این تحقیق واکنش تشکیل کمپلکس بین کاتیون­های cu2+، 2+ zn و +agبا لیگاندهای 1و 8- دی­هیدروکسی آنتراکوئینون (dhaq) و 1- (متیل­آمینو) آنتراکوئینون (maaq) در مخلوط­ دو جزئی استونیتریل(an)- متانول (meoh) در دماهای مختلف با به­کارگیری روش هدایت­سنجی مورد مطالعه قرار گرفت. داده­های هدایت­سنجی نشان دادند که در همه موارد، استوکیومتری کمپلکس­ها 1:1 [ml] می­باشد بجز در واکنش تشکیل کمپلکس بین کاتیون 2+ cuو لیگاند dhaq در متانول خالص و در مخلوط دو جزئی استونیتریل(an)- متانول (meoh) با درصد مولی 75 از استونیتریل که 2:1 [m2l] به­دست آمد. ثابت­های پایداری کمپلکس­ها با استفاده از نرم افزار genplot و برازش غیرخطی داده­های هدایت­سنجی محاسبه گردید. همچنین داده­های حاصل از آزمایش نشان دادند که ترتیب انتخاب­گری لیگاندهای dhaq و maaq نسبت به کاتیون­های cu2+، 2+ zn و +ag علاوه بر لیگاند، با کسر مولی یک جزء از حلال در مخلوط دو جزئی an/meoh تغییر می­کند. مقدار پارامتر ترمودینامیکی &deltah;ºc برای تشکیل کمپلکس­ها از وابستگی دمایی ثابت های پایداری کمپلکس­ها با دما بر اساس رسم معادله وانتهوف و برازش خطی با استفاده از نرم­افزار مذکور به دست آمد. نتایج نشان دادند که واکنش تشکیل کمپلکس بین کاتیون­های cu2+، 2+ zn و +ag با لیگاندهای فوق درسیستم­های دو جزئی مورد مطالعه، گرماگیرهستند و در همه موارد کمپلکس­های ایجاد شده از لحاظ آنتالپی ناپایدار امّا از لحاظ آنتروپی پایدار می­باشند. همچنین رسم تغییراتºc t&deltas;برحسب hºcδ واکنش تشکیل کمپلکس بیانگر ارتباط خطی مناسب بین آنتروپی و آنتالپی واکنش می­باشد و مقادیر مثبت آنتروپی، ناپایداری آنتالپی واکنش را جبران می­کند.